Abraham

De meesten kennen het verhaal van Abraham. Hoe een god hem opdraagt zijn zoon te doden om zo zijn geloof te beproeven.
Als zoon van een Romein en getogen in het katholieke Swalmen heb ik natuurlijk het oude testament gelezen maar nooit werkelijk goed de verhalen doordacht. En nu lees ik Hägglund en zijn boek ‘This Life’. Hij beschrijft uitvoerig het verhaal van Abraham en zoekt naar een verklaring waarom hij in staat was zijn zoon te offeren.

Zijn beschrijving is confronterend en zet me aan tot nadenken over de manier waarop ik omga met (mogelijk) verlies.

Ik moet denken aan Frank*, een uitstekende consultant met wie ik al jaren samenwerk. Wat ik zo mooi aan hem vind is zijn volharding in het behouden van zakelijke relaties. Hij zit er altijd bovenop, laat niet gemakkelijk los, zoekt steeds nieuwe aanknopingspunten en mogelijkheden om een relatie levend te houden of verder te ontwikkelen.

* Frank is niet zijn werkelijke naam

Frank is totaal anders als dat ik ben. Ik laat relaties vaak sudderen, geef soms weinig aandacht en verstop me zelfs waardoor een nieuwe leverancier voet aan wal krijgt. Soms betekent dat dan het einde van een jarenlange samenwerking en dat vind ik OK.
Het concept ‘klant leverancier’ past niet bij mij. Ik werk voor vrienden; mensen met wie het klikt, mensen die mij het beste wensen, eigen verantwoordelijkheid nemen en weten dat ik graag mijn tijd neem om ideeën te delen.
Ja, natuurlijk twijfel ik over mijn instelling. Commercieel gezien is het niet verstandig maar veel geld verdienen is nooit mijn doel geweest. Ik zoek alleen gave relaties, levendige contacten met mensen die mij prikkelen en die door mij geprikkeld willen worden. Energie, trilling, straling, lachen :) en vloeken om dan toch weer samen te lachen.

Is er een goede of foute weg? Nee, ik denk het niet. Frank doet het op zijn manier en ik hanteer mijn eigen stijl.

Wat is jouw stijl? Houd jij vast, laat je gemakkelijk los of zie je jezelf meer als het hybride type?

NS
Abraham kon zijn zoon doden omdat hij geloofde dat God hem weer tot leven zou wekken. Hij gelooft. Maar, was hij dan ook werkelijk in staat om verlies te nemen?

NS2
Ik geloof niet in de god van Abraham of om het even welke god dan ook. Ik zie mij zelf, ten dele, als vormgever van mijn leven, in samenspel met mijn omgeving. Zou ik het samenzijn met Gio en Luca riskeren voor een idee? Ja. Ja, wanneer ik het naar mij zelf kan verantwoorden en ik dus denk dat ook zij het kunnen begrijpen. Ik denk dat ik het verhaal van Abraham zo wil interpreteren; hij vertrouwt erop dat het goed komt. Ik wil niet bang zijn om iets wat voor mij belangrijk is te riskeren.

NS3
Ik vraag me soms af of ik een nihilist ben? Of het mij eigenlijk allemaal niet uitmaakt? Ik denk niet dat dat zo is. Ik hecht veel waarde aan mijn omgeving maar heb niet de behoefte om die vast te houden. Als iets uit mijn omgeving verdwijnt dan ontstaat een leegte, wellicht ook een ruimte. Soms laat ik de ruimte bestaan en soms wordt hij weer gevuld met meer van het bestaande of iets nieuws.
Ik kan nog goed mijn eerste ervaring van verlies voor me halen. Simone* was wel klaar met mij :) en wilde niet langer samen zijn; ik was een jaar of 17 en echt niet aardig. Het deed enorm veel pijn en ik dacht dat ik daar nooit meer over heen zou komen. Jaren later ben ik haar op een keer dankbaar en besef ik dat ik door deze ‘scheiding’ zo veel vette nieuwe ervaringen heb kunnen opdoen. Ja, wellicht had dat ook met haar gekund, samen, maar dat doet er niet toe. Ik was me ervan bewust dat elke verandering nieuwe mogelijkheden met zich mee brengt.

NS4
Mijn tijd is eindig en ik hoef niet bang te zijn dat ik over houd. Ik denk dat dit de reden is dat ik gemakkelijk klanten kan laten gaan. Het kost 7 keer zo veel energie om een nieuwe klant te winnen dan om een bestaande te behouden. Dit leren ze je op school of tijdens een verkooptraining. Ja, dat is wellicht zo maar wat is er nu leuker dan nieuwe mensen te leren kennen? Ieder zijn ding.

NS5
Kan ik vasthouden? Ja, ik kan, als het moet, als ik denk dat het moet of als ik het wil. Zoals gisteren, 7 Beaufort, storm, windsurfen. Je kunt alleen maar bezig zijn met vasthouden. Ben je er niet 100% bij dan krijg je klappen, klappen van de wind en dat kan pijn doen, veel pijn. Ik krijg niet graag klappen. Ja, ik kan vasthouden, soms.

NS6
Ha Simone*, gaaf dat wij nog steeds in contact zijn. Koffie?

* Simone is niet haar werkelijke naam

Over Remo Natali

Ik ontwikkel ondernemingen en sta voor publiek dat applaudisseert en vraagt om meer! Dat is toch wat jij wilt? Ik vind het geweldig om met anderen te spreken over ‘wat er leeft’. Ik doe dit het liefst tijdens een lekkere wandeling of bij een sportieve activiteit. Dan komt meestal, op een heel ongedwongen manier, een goed gesprek tot stand, en leren wij elkaar kennen.